BabskieSprawy.pl forum dla kobiet

To prawda co piszesz [SMILING FACE WITH OPEN MOUTH]

I jak się to u Ciebie skończyło?
U mnie już fajnie, dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Już mi lekko na duchu, elegancko, prawie nie myślę o niej.

U mnie się dopiero skończy[SMILING FACE WITH OPEN MOUTH] a tak ogólnie wkoncu zadbam o siebie[SMILING FACE WITH OPEN MOUTH]

bloodmanpl napisał(a):I jak się to u Ciebie skończyło?
U mnie już fajnie, dziękuję wszystkim za odpowiedzi. Już mi lekko na duchu, elegancko, prawie nie myślę o niej.

Wprawdzie temat jakby juz byl przez Ciebie zakonczony, ale chce wtracic na koniec moje spostrzezenie.
Mysle, ze Ci sie tak naprawde wydaje , ze mozna pozbyc sie uleglej osobowosci wobec kobiet .
Inklinacje do uleglych zachowan najczesciej siedza gdzies tam w glebi naszego wnetrza i zawsze te nasze uleglosci po prostu wychodza gdy spotykamy na swojej drodze kogos kto przyprawia nas o mocniejsze bicie serca.
Ciagle sie zarzekamy , ze sie zmienimy , ale to nieprawda ,bo nie da sie ot tak przebudowac swoich emocji i calej tej otoczki z nimi zwiazanej.
Ja zawsze mowie, ze uleglosc wpisana jest w osobowosc danego czlowieka i tyle.
Ale najgorsze jest to , ze bardzo rzadko spotykamy te jedyna i wymarzona istote ktora potrafi docenic nasza uleglosc i spozytkowac ja dla wspolnego zwiazku.
Szczerze mowiac to podziwiam Twoj optymizm i lekkosc z jakim mowisz o zakonczonym ukladzie.
Widocznie nie jest z Toba do konca jeszcze tak zle.
A na koniec powiem tylko, ze moze to nie o Twoja uleglosc tak naprawde chodzilo w Twoich relacjach z kobietami , ale o to jak traktowales swoje poprzednie zwiazki .
Nigdy nie ma tak w zadnym ukladzie damsko -meskim , ze jest idealnie , bo nikt nie jest bezwolna kukla ale zywym organizmem ktory ,,ubrany,, jest w emocje, doznania i uczucia.
I wlasciwie zwyczajne niedopasowanie uczuciowe powoduje przepasc miedzy dwojgiem ludzi ktorym sie zwyczajnie wydaje, ze sie kochaja .
Prawdziwa milosc to iskra ktora rozpala wszystkie zmysly az do kosci , ale tez potrafi byc destrukcyjna i zniewalajaca nasz sposob myslenia i postrzegania drugiej osoby.
By sie nauczyc kochac to trzeba wielokrotnie doznac roznych doswiadczen zyciowych i byc moze wtedy znajdziemy to wlasciwe ,,mieszkanko,, dla naszego serca.
Dlatego nie warto zmieniac swojej uleglej natury wobec kobiet ale warto poznac nature kobiet ktora wbrew opiniom nie jest az tak wredna ani skomplikowana.
Drogi mezczyzno badz soba i nie zmieniaj sie , ale szukaj takiej milosci ktora zauwazy i zachwyci sie Twoja osobowoscia.
Zycze powodzenia.

Dziękuję za ostatni post! Temat oczywiście nie jest zamknięty, dyskusja jak najbardziej wskazana

Co do lekkości - no tak, minęło paręnaście dni, generalnie nie rozczulam się nad tym co było. Nigdy kontaktu z byłymi nie miałem itp, więc luz. Odcinam się, uspokajam, "zapominam". Nie ma, że boli. Dana kobieta miała 5 minut w moim życiu, wyszło tak czy inaczej i już.

Tak jak już mi minęła ta tęsknota za ex, to przyszło takie głupie uczucie, że w danych sytuacjach, gdy ona była uparta, trzeba było działać, zapytać "gdzie ja w tym wszystkim"?. No, ale takie refleksje przychodzą po czasie. Lepiej późno, niż wcale, o!

Naturę kobiet chyba znam, pisałem nawet o moim "kobiecym mózgu" (jak to go czasem kobitki określają), tylko muszę to dobrze wykorzystać. Bo czasem za dobrze je rozumiem, chcę dobrze, a wychodzi jak zawsze.

"Drogi mezczyzno badz soba i nie zmieniaj sie , ale szukaj takiej milosci ktora zauwazy i zachwyci sie Twoja osobowoscia." - dziękuję za to zdanie!

I co tam u ciebie

Mija czas, jest fajnie
Teraz, przy okazji świąt, jakieś wspominki mi się włączyły, ale to nic Gdzieś tam po 3 tygodniach od zerwania sobie wyjasniliśmy (co prawda elektroniczną drogą) wszystkie rzeczy, wiemy, że nie ma szans na powrót itp. Było, minęło. I tak chyba jest najlepiej Zająłem się soba, mam pewne postanowienia w głowie względem kolejnych związków.

Jedyne, co czasami mi się włącza, to złość na samego siebie. Że się godziłem na pewne rzeczy, że mogłem to zrobić inaczej itp. Ale to też pewnie minie

bloodmanpl napisał(a):Jedyne, co czasami mi się włącza, to złość na samego siebie. Że się godziłem na pewne rzeczy, że mogłem to zrobić inaczej itp. Ale to też pewnie minie

Zdecydowanie twoją złość na samego siebie rozumiem! Borykam się z podobnymi problemami, ale niestety w drugą stronę, czyli w stronę mężczyzn. Dokładniej to jednego, jedynego na chwilę obecną. Jednak za swoją uległość płacę już zbyt wysoką cenę.
Ciężko jest powiedzieć "Nie, do cholery, tak nie będzie.", gdzieś mimo wszystko mam związane ręce przez swoją sytuację rodzinną i zdrowotną, brak pola większego manewru bardzo mnie drażni, to nie jest to, to nie jest moje życie. Z natury jestem osobą, która potrzebuje swojego kawałka samotności, samodzielności i braku zależności. A teraz niestety mieszkam w domu z siedmioma innymi osobami, samodzielność stała się pojęciem odległym bo sądzę się z rodzicami biologicznymi o alimenty, a brak zależności.. No cóż, wyciągnięto do mnie pomocną dłoń, wyciągnięto mnie z życiowego bagna, ale jednocześnie wrzucono w lawinę zależności.
To wykańcza psychikę. Od dwóch tygodni jestem na lekach uspokajających, ale chyba już nawet i one sobie nie radzą.

Trzymam za Ciebie kciuki, mądry facet jesteś. Szkoda, że takich rzeczowych mężczyzn, jest tak mało.

Nie zamartwiaj się wszystko się kiedyś ułoży widocznie trafiałeś na nieodpowiednie dziewczyny, , wiadomo każdy chce być szczęśliwy ale nic na siłę, miłość przyjdzie do ciebie sama, tylko nie wypatruj w każdej dziewczynie swojej żony, nie wracaj do byłych one nie są tego warte. Skoro odeszły ich strata powodzenia.

ja jestem ciekawa, jak się koledze ułożyło